In de thuiswedstrijd tegen Zenderen Vooruit kwam Haaksbergen niet verder dan een gelijkspel, waar een overwinning zeker mogelijk was geweest; 1-1.

De eerste wedstrijd was rommelig van beide kanten. Veel foute passes of slechte aannames, waardoor van goed voetbal geen sprake kon zijn. Beide teams kregen wel enkele mogelijkheden om de score te openen. Met een fraaie combinatie werd Ruben Bok vrij voor de keeper gezet, maar zijn schot werd door de goede doelman gekeerd. Het was Zenderen dat de score opende. Door slecht uitverdedigen aan Haaksbergen zijde, kon de rechtsachter van Zenderen doorbreken en de bal laag voorzetten. Een Haaksbergen verdediger schoot de bal tegen een andere verdediger aan, waarna de bal pardoes voor een speler van Zenderen viel. Die had weinig moeite om de bal in het net te werken. Haaksbergen ging natuurlijk op zoek naar de gelijkmaker. Die kwam er ook door Lars Heijboer, maar helaas werd de treffer afgekeurd vanwege buitenspel.

Na de rust was het Haaksbergen dat de klok sloeg. Met veel inzet, maar niet altijd met vernuft, werd de aanval gezocht. Zenderen beperkte zich vanaf dat moment tot tegenhouden en counteren. Het offensief van Haaksbergen leverde veel mogelijkheden (niet echt kansen) op, maar geen daarvan werd omgezet in een goal. In die fase had Haaksbergen een penalty moeten krijgen, toen Ruben Bok met 2 handen in de rug omver werd gedrukt. De overigens goed leidende scheidsrechter zag er echter niets in en liet door voetballen. Het duurde tot ongeveer 25 minuten in de tweede helft toen eindelijk de dik verdiende gelijkmaker viel. Bij een corner werd Joost Kemme onderuit gehaald en de scheidsrechter wees terecht gedecideerd naar de stip. De penalty werd goed door Nick Wes benut. Na de gelijkmaker ging Haaksbergen op zoek naar de overwinning en die had er ook zeker in gezeten als er wat rustiger en slimmer werd gevoetbald. De uitstekende keeper van Zenderen hield zijn ploeg enkele keren op de been.

Het bleef uiteindelijk 1-1, waarbij Haaksbergen het meest aanspraak mocht maken op de overwinning.

Haaksbergen heeft de kans om afstand te doen van de laatste plaats laten liggen. In en tegen Diepenheim werd in een doelpuntrijke wedstrijd met 5 – 4 verloren.

Na 10 minuten in de eerste helft kwam Diepenheim op een 1 – 0 voorsprong. Een speler van Diepenheim kwam alleen op keeper Koens af en scoorde beheerst in de hoek. Haaksbergen pakte de draad goed op en zette druk op de achterhoede van Diepenheim. Dit dwong de thuisploeg tot fouten, waaruit Twan van der Kuil 2 leer kon scoren. De eerste kwam tot stand toen Luuk ter Haar de bal veroverde en Twan van der Kuil op zo’n 20 meter van de goal bediende. Van der Kuil speelde zich vrij en schoot de bal beheerst in de hoek. De tweede kwam tot stand door een te korte terugspeelbal die door Van der Kuil werd onderschept. Nadat hij de keeper omspeelde kon hij de bal beheerst in het doel schuiven. Even later was het echter al weer 2 – 2. Een goede actie over de rechterkant werd gevolgd door een voorzet die pardoes voor een volledig vrijstaande speler viel. Met een droge schuiver werd Koens kansloos gelaten. Tot 10 minuten voor rust bleef de 2 – 2 stand op het scorebord staan. In ondertal – vanwege een blessure van Wesley Wijlens – werd er wederom een blunder begaan in de defensie van Diepenheim en kon Ruben Bok gemakkelijk scoren.

In de afgelopen wedstrijden bleek al dat Haaksbergen moeite heeft met de eerste 10 minuten van de tweede helft. Zo ook tegen Diepenheim. De thuisploeg wilde de achterstand natuurlijk ongedaan maken en zette vol druk. Binnen 10 minuten was de 2 – 3 achterstand omgebogen in een 4 – 3 voorsprong voor Diepenheim. Toen Diepenheim terecht een penalty kreeg (een speler werd onderuit getrokken in de 16 meter) werd de voorsprong uitgebouwd naar 5 – 3. Haaksbergen kon enkele keren gevaarlijk counteren, maar het leverde uiteindelijk niets op. Tot ongeveer 10 minuten voor tijd toen Ruben Bok in de 16 meter onderuit werd gehaald. Twan van der Kuil mocht aanleggen voor zijn derde treffer en scoorde beheerst. In de resterende 10 minuten probeerde Haaksbergen nog de 5 – 5 te maken maar de pogingen strandden vaak in goede bedoelingen.

Al met al een doelpuntrijke wedstrijd. Haaksbergen zal een oplossing moeten zien te vinden voor de eerste 10 minuten na de thee, want het komt te vaak voor dat er dan tegengoals geïncasseerd worden.

In de thuiswedstrijd tegen Vosta werden de punten gedeeld; 1 – 1.

Haaksbergen begon goed aan de wedstrijd en met goed combinatiespel werd Vosta teruggedrongen. Nadat al enkele kansen onbenut bleven, werd het na ongeveer een kwartier 1 – 0 door een doelpunt op van Ruben Bok die vanaf zo’n 18 meter de keeper het nakijken liet. Haaksbergen bleef goed voetballen en Vosta kwam er in de eerste helft eigenlijk niet aan te pas. Het voetbal van Haaksbergen leverde nog wel kansen, maar geen doelpunten op. Ondanks dat Haaksbergen beter was, wist een speler van Vosta vlak voor rust door te breken maar keeper Koens wist de inzet te breken. De thee werd daardoor opgezocht met een 1 – 0 voorsprong voor Haaksbergen.

Zoals je kunt verwachten kwam Vosta wat agressiever uit de kleedkamer en zette Haaksbergen onder druk. Een euvel dat Haaksbergen al vaker is overkomen is dat men na de rust niet scherp genoeg is. Haaksbergen liet het dus gebeuren dat men onder druk kwam te staan. Vosta kreeg de mogelijkheid om gevaarlijk te worden, maar het duurde tot 10 – 15 minuten in de tweede helft totdat de 1 – 1 viel. Dit gebeurde na slecht wegwerken van een bal, nadat een aanval eigenlijk al onschadelijk was gemaakt. Na dit doelpunt probeerde Haaksbergen weer te voetballen zoals in de eerste helft, maar het leverde niet echt kansen op. In de slotfase kreeg Nick Wes zijn tweede gele kaart en moest het veld verlaten. Zowel Haaksbergen als Vosta kwamen echter niet meer in gevaar, waardoor de 1 – 1 stand op het scorebord bleef staan.

Uiteindelijk zat er voor beide teams niet meer in dan een puntendeling.

Ook in de 4e wedstrijd van het seizoen in en tegen Rietmolen wist Haaksbergen geen punten te pakken. De wedstrijd ging met 2-1 verloren.

De wedstrijs was nog maar enkele minuten onderweg toen Rietmolen de score opende. Daarna was het een redelijk evenwichtige wedstrijd met kansen en mogelijkheden aan beide kanten. Beide keepers moesten enkele keren handelend optreden. Het duurde tot halverwege de eerste helft totdat Haaksbergen op gelijke hoogte kwam. Uit een goede dieptepass van Luuk ter Haar kwam Yannick Deunk alleen voor de doelman van Rietmolen en maakte deze kans bekwaam af. Tot de rust bleef het een gelijke strijd. Bij een ongelukkige val, raakte de keeper van Riemolen geblesseerd aan de ribben en hij moest de strijd in de rust staken.

Ook in de tweede helft hetzelfde spelbeeld.  Rietmolen had een licht veldoverwicht, maar stuitte keer op keer op de defensie van Haaksbergen. En als men al eens gevaarlijk kon worden, stond Koens in de weg. Ook Haaksbergen kreeg enkele goede mogelijkheden, met name via de jeugdige Ruben Bok, maar ook aan die kant werd het net niet gevonden. Het duurde tot 10 minuten voor tijd dat Rietmolen opnieuw wist te scoren. Een onnodig weggegeven vrije trap van zo’n 18 meter werd in eerste instantie nog gekeerd, maar in de rebound belandde de bal tegen de binnenkant van de paal en rolde in het doel van Haaksbergen. In de resterende 10 minuten zette Haaksbergen alles op alles om toch nog een punt mee te nemen, maar gescoord werd er niet meer.

Ondanks de goede voorbereiding in oefenwedstrijden en de bekercompetitie, kende Haaksbergen een valse start in de thuiswedstrijd tegen Langeveen. Het was een van Haaksbergen zijde matige wedstrijd die terecht werd verloren; 1 – 4.

In de eerste helft werd al snel duidelijk dat het niet de beste wedstrijd van het seizoen zou worden. Het fysiek sterke Langeveen legde Haaksbergen de wil op en was meer in de aanval. Haaksbergen speelde heel slordig en de meeste ballen kwamen bij een tegenstander terecht. Langeveen kwam na ongeveer 25 minuten verdiend op voorsprong, hoewel er aan die goal een buitenspelluchtje zat. Een dieptepass over de rechterkant werd teruggetrokken, waarna het simpel intikken was. Langeveen kreeg daarna nog meer kansen om de score uit te bouwen en het was aan goed keeperswerk van Bjorn Koens (een van de weinigen die een voldoende scoorde) te danken dat het nog maar 0-1 bleef. Op slag van rust werd het toch 0-2. Een terecht toegekende penalty, vanwege het ten val brengen van een tegenstander, werd koelbloedig benut.

De Haaksbergen supporters hadden verwacht / gehoopt dat de thuisploeg in de tweede helft uit een ander vaatje zouden tappen, maar helaas kon Haaksbergen nog geen vuist maken. De meeste pogingen tot aanvallen verzandden in slechte passes die bij de tegenstander in de voeten belandden en als er dan een bal goed kwam, was de voortzetting onvoldoende. Halverwege de tweede helft werd het nog 0-3. Een voorzet van links werd vakkundig in de kruising gekopt.  Haaksbergen kwam nog op 1-3 en het was opvallend genoeg de mooiste goal van de wedstrijd. Luuk ter Haar legde van een meter of 20 aan en schoot de bal in de kruising. Dat het vlak voor tijd nog 1-4 werd was een formaliteit.

Haaksbergen speelde in deze wedstrijd ver onder haar mogelijkheden en zal in de komende wedstrijden moeten laten zien waar het toe in staat is.