Op zondag 3 april moest Haaksbergen op bezoek bij de koploper Manderveen uit het gelijknamige dorp. Ondanks dat de uitslag (4-2) anders doet vermoeden, heeft Haakbergen haar huid duur verkocht.

Het door blessures en ziekte geplaagde team, dat een beroep moest doen op spelers uit de jeugd en het 2e elftal, wist het de koploper bij tijd en wijle knap lastig te maken. Dit leidde af en toe tot overdreven en gefrustreerde reacties van spelers en toeschouwers van de thuisploeg. De wedstrijd was nog maar nauwelijks aan de gang of Manderveen kwam voor met 1-0. Er leek voor de thuisploeg geen vuiltje aan de lucht toen het kort daarna 2-0 werd. Haaksbergen rechtte de rug en begon beter te voetballen, wat leidde tot 2 goals van jeugdspeler Joost Kemme en Ties Gerritsen. Manderveen probeerde nog voor rust op voorsprong te komen, maar door goed verdedigen werden er geen echte kansen uitgespeeld. Haaksbergen probeerde met counters gevaarlijk te worden.

In de tweede helft had Haaksbergen al na enkele minuten op een 3-2 voorsprong kunnen komen toen Jeffrey Kerkemeijer alleen op de doelman af mocht gaan. Zijn inzet werd echter vakkundig gekeerd. De uitstekende laatste man van Manderveen ging voor zijn verdediging spelen om meer druk op Haaksbergen te krijgen. Haaksbergen liet zich echter niet uit het veld slaan en verzette zich met hand en tand. Toch moest het na ca. 20 minuten buigen. Na een uitglijder aan de linkerkant kon Manderveen de bal voorzetten, die bij de 2e paal belandde. De geheel vrijstaande linkerspits kon eenvoudig binnen werken. Onveveer 10 minuten later werd het ook nog 4-2. Een inzet van de linkerspits werd uitstekend gekeerd door doelman Koens, maar de terugspringende bal kwam tegen een verdediger van Haaksbergen aan en rolde vervolgens tergend langzaam over de doellijn. Vlak voor tijd had het maar zo 4-3 kunnen worden, toen wederom Jeffrey Kerkemeijer doorbrak. Zijn inzet werd echter opnieuw gekeerd.

Manderveen won de wedstrijd uiteindelijk verdiend, maar met een beetje geluk had het ook zo maar een gelijkspel kunnen worden.

De thuiswedstrijd tegen Langeveen was er een met niet alleen 2 helften, maar ook 2 gezichten. Uiteindelijk leidde dit wel tot de eerste 3-punter van dit seizoen met een uitslag van 4-2 in het voordeel van Haaksbergen.

In de eerste helft was het qua spelbeeld gelijk opgaand maar Haaksbergen en Langeveen hadden wel verschillende spelopvattingen. Waar Langeveen het moest hebben van veel inzet en fysiek spel, probeerde het door blessures geplaagde Haaksbergen het met combinatiespel. Al vlot kwam Haaksbergen op een 1-0 voorsprong door een doelpunt van Jopp Mentnk. Langeveen werd daarna een paar keer gevaarlijk, maar moes steeds het hoofd buigen voor de goed keepende Bjorn Koens. Het betere voetbal van Haaksbergen zorgde dat de voorsprong nog voor rust werd uitgebreid tot 4-0, door doelpunten van Jeffrey Kerkemeijer (2x) en Wesley Wijlens.

In de tweede helft gooide Langeveen nog meer inzet in de strijd en vergat Haaksbergen te voetballen. In plaats van de rust te bewaren en de vrije man te zoeken, werden de ballen vaak blindelings weggeknald. Doordat Haaksbergen hierdoor snel balverlies had, kwam het niet onder de druk van Langeveen uit.  Er onstond een aantal hachelijke momenten voor het doel van Koens, maar Langeveen had moeite met de afwerking. Het duurde tot ongeveer een half uur in de tweede helft voordat Langeveen tot scoren kwam. Daarna werd het nog 4-2, maar de eerste overwinning kwam voor Haaksbergen niet echt meer in gevaar.

Ondanks de qua voetbal (veel) mindere tweede helft, gooide Haaksbergen wel alles in de strijd om de eerste overwinning over de eindstreep te slepen.

Op zondag 12 september speelde Haaksbergen de bekerwedstrijd tegen Meddo. Hoewel de uitslag (1 – 4) anders doet vermoeden, speelde Haaksbergen een goede wedstrijd.

Met goed combinatievoetbal kwam Haaksbergen op een 1 – 0 voorsprong in de eerste helft. Dit goede voetbal werd voortgezet maar je kon zien dat Meddo meer ervaring en slimheid in de ploeg heeft. Vlak voor rust kwam Meddo op gelijke hoogte, door te voorzichtig ingrijpen in de defensie.

In de tweede helft bleef Haaksbergen goed combineren, maar wist niet echt gevaarlijk te worden. Meddo kwam op een 2 – 1 voorsprong door een zeer fraaie treffer. Een spits wipte de bal op en schoot de bal met een halve omhaal achter Jorrit Wilmink, die werkelijk geen kans had. Haaksbergen leek op gelijke hoogte te komen door een goal van Twan van der Kuil, maar deze werd afgekeurd vanwege buitenspel. Meddo kwam met name door de gevaarlijke linkerspits een aantal keren gevaarlijk door, wat resulteerde in de 3 – 1. De linkerspits kwam – eigenlijk ongehinderd – naar binnen en haalde met zijn rechterbeen uit.

Haaksbergen bleef echter voetballen en wist Thies Gerritsen vrij voor de keeper te zetten. Zijn schot eindigde op de lat. De 4 – 1 was een eigen doelpunt. Een voorzet kwam ongelukkig tegen het been van Bouke Hoekstra waardoor de bal in het net verdween.

Het spel van het jonge Haaksbergen biedt goede perspectieven voor de toekomst!

Met onderstaand elftal verscheen Haaksbergen aan de aftrap.

Staand v.l.n.r.: Rick Salemink, Nick Wes, Yannick Deunk, Simon Bosch, Job Nijlant en Jopp Mentink.

Gehurkt v.ln.r.: Jeffrey Kerkemeijer, Rob Harleman, Jorrit Wilmink, Stan Breukers en Tom ter Braak.