De wedstrijd tegen Buurse eindigde zoals deze begon; 0 – 0.

Voorafgaand aan de wedstrijd werd de tribune van Haaksbergen officieel omgedoopt tot “Henny Vreeling tribune” als eerbetoon aan het 2 jaar geleden overleden clubicoon. Zijn vrouw Jannie was met de familie aanwezig om de naam van de tribune te onthullen.

Eigenlijk was dit het hoogtepunt van de wedstrijd, waarin de aanval van beide partijen niet bij machte was om de verdediging te kraken. In de eerste helft waren er nog enkele mogelijkheden te noteren. Zo ging een schot van Twan van der Kuil voorlangs en moest Bjorn Koens 2 keer handelend optreden waarbij het opvallend was dat deze ballen van Haaksbergse voeten kwamen.

Na de rust paste het spelpeil zich aan aan het weer; het was een donkere en natte herfstdag en dat inspireerde de beide teams niet om een goede pot voetbal op de mat te leggen.  Er werd hard gewerkt maar beide keepers hoefden zich niet zo druk te maken. Behoudens een paar schoten van afstand waren er geen kansen te noteren.

Uiteindelijk was het eindresultaat 0 – 0 dan ook terecht.

Haaksbergen heeft de kans om afstand te doen van de laatste plaats laten liggen. In en tegen Diepenheim werd in een doelpuntrijke wedstrijd met 5 – 4 verloren.

Na 10 minuten in de eerste helft kwam Diepenheim op een 1 – 0 voorsprong. Een speler van Diepenheim kwam alleen op keeper Koens af en scoorde beheerst in de hoek. Haaksbergen pakte de draad goed op en zette druk op de achterhoede van Diepenheim. Dit dwong de thuisploeg tot fouten, waaruit Twan van der Kuil 2 leer kon scoren. De eerste kwam tot stand toen Luuk ter Haar de bal veroverde en Twan van der Kuil op zo’n 20 meter van de goal bediende. Van der Kuil speelde zich vrij en schoot de bal beheerst in de hoek. De tweede kwam tot stand door een te korte terugspeelbal die door Van der Kuil werd onderschept. Nadat hij de keeper omspeelde kon hij de bal beheerst in het doel schuiven. Even later was het echter al weer 2 – 2. Een goede actie over de rechterkant werd gevolgd door een voorzet die pardoes voor een volledig vrijstaande speler viel. Met een droge schuiver werd Koens kansloos gelaten. Tot 10 minuten voor rust bleef de 2 – 2 stand op het scorebord staan. In ondertal – vanwege een blessure van Wesley Wijlens – werd er wederom een blunder begaan in de defensie van Diepenheim en kon Ruben Bok gemakkelijk scoren.

In de afgelopen wedstrijden bleek al dat Haaksbergen moeite heeft met de eerste 10 minuten van de tweede helft. Zo ook tegen Diepenheim. De thuisploeg wilde de achterstand natuurlijk ongedaan maken en zette vol druk. Binnen 10 minuten was de 2 – 3 achterstand omgebogen in een 4 – 3 voorsprong voor Diepenheim. Toen Diepenheim terecht een penalty kreeg (een speler werd onderuit getrokken in de 16 meter) werd de voorsprong uitgebouwd naar 5 – 3. Haaksbergen kon enkele keren gevaarlijk counteren, maar het leverde uiteindelijk niets op. Tot ongeveer 10 minuten voor tijd toen Ruben Bok in de 16 meter onderuit werd gehaald. Twan van der Kuil mocht aanleggen voor zijn derde treffer en scoorde beheerst. In de resterende 10 minuten probeerde Haaksbergen nog de 5 – 5 te maken maar de pogingen strandden vaak in goede bedoelingen.

Al met al een doelpuntrijke wedstrijd. Haaksbergen zal een oplossing moeten zien te vinden voor de eerste 10 minuten na de thee, want het komt te vaak voor dat er dan tegengoals geïncasseerd worden.

In de thuiswedstrijd tegen Vosta werden de punten gedeeld; 1 – 1.

Haaksbergen begon goed aan de wedstrijd en met goed combinatiespel werd Vosta teruggedrongen. Nadat al enkele kansen onbenut bleven, werd het na ongeveer een kwartier 1 – 0 door een doelpunt op van Ruben Bok die vanaf zo’n 18 meter de keeper het nakijken liet. Haaksbergen bleef goed voetballen en Vosta kwam er in de eerste helft eigenlijk niet aan te pas. Het voetbal van Haaksbergen leverde nog wel kansen, maar geen doelpunten op. Ondanks dat Haaksbergen beter was, wist een speler van Vosta vlak voor rust door te breken maar keeper Koens wist de inzet te breken. De thee werd daardoor opgezocht met een 1 – 0 voorsprong voor Haaksbergen.

Zoals je kunt verwachten kwam Vosta wat agressiever uit de kleedkamer en zette Haaksbergen onder druk. Een euvel dat Haaksbergen al vaker is overkomen is dat men na de rust niet scherp genoeg is. Haaksbergen liet het dus gebeuren dat men onder druk kwam te staan. Vosta kreeg de mogelijkheid om gevaarlijk te worden, maar het duurde tot 10 – 15 minuten in de tweede helft totdat de 1 – 1 viel. Dit gebeurde na slecht wegwerken van een bal, nadat een aanval eigenlijk al onschadelijk was gemaakt. Na dit doelpunt probeerde Haaksbergen weer te voetballen zoals in de eerste helft, maar het leverde niet echt kansen op. In de slotfase kreeg Nick Wes zijn tweede gele kaart en moest het veld verlaten. Zowel Haaksbergen als Vosta kwamen echter niet meer in gevaar, waardoor de 1 – 1 stand op het scorebord bleef staan.

Uiteindelijk zat er voor beide teams niet meer in dan een puntendeling.